Δεν Μπόρεσα να διαλέξω μια απο τις δυο...
και καμία απο τις εφτά!!
Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε το Λευκό Μαργαριτάρι, από την πολυτιμότερή του ουσία, και δημιούργησε ένα πουλί που ονόμασε Anfar και έβαλε στη ράχη του το μαργαριτάρι όπου και έμεινε για 40000 χρόνια.
Την πρώτη ημέρα, Κυριακή, δημιούργησε έναν άγγελο, τον Αζαζήλ, που είναι ο Μελέκ Ταούς.
Τη Δευτέρα δημιούργησε τον Δαρδαήλ που είναι ο Sheikh Hasan.
Την Τρίτη δημιούργησε τον Ισραφήλ που είναι ο Sheikh Shams.
Την Τετάρτη δημιούργησε τον Ζηβραήλ (Γαβριήλ) που είναι ο Sheikh Abu Bekr.
Την Πέμπτη δημιούργησε τον Αζραήλ που είναι ο Sajad-ad-Dîn.
Την Παρασκευή δημιούργησε τον άγγελο Σημναήλ (Σαμαήλ) που είναι ο Nasiru'd-Din.
Το Σάββατο δημιούργησε τον άγγελο Νουραήλ που είναι ο Yadin (Fakr-ad-Dîn), και έβαλε τον Μελέκ Ταούς επικεφαλής όλων των αρχαγγέλων…
Αυτό είναι ένα απόσπασμα από το Κιτάμπ ελ-τζελουα (Βιβλίο της Αλήθειας) που μαζί με το Μεσχάφ Ρες (Μαύρο Βιβλίο) αποτελούν τα 2 ιερά βιβλία των Yezidi. Οι Yezidi που επί αιώνες βρίσκονταν διασκορπισμένοι στις περιοχές του σημερινού Β.Ιράκ, Ιράν, της Τουρκίας , Αρμενίας, Γεωργίας, θεωρούνται κουρδικό φύλο και έχουν ένα μοναδικό θρησκευτικό γνώρισμα:είναι λάτρεις του Σατανά.
Φανταστείτε ολόκληρες κοινότητες, γηραιούς, νέους, παιδιά να ζουν, αναπνέουν, προσεύχονται στο όνομα του. Πριν όμως εκτοξευθούν αναθέματα προς κάθε κατεύθυνση ας διευκρινιστεί ότι σε αντίθεση με τις ιδιότητες που έχουν αποδοθεί στο Σατανά από άλλες θρησκείες, στο Γιεζιδισμό ο Εωσφόρος δε φέρει το στίγμα του κακού, το οποίο εμπεριέχεται με το καλό σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Οι ίδιοι οι Γιεζίντι θεωρούν ότι το όνομά τους προέρχεται από το κουρμανικό (κουρδική διάλεκτος) Εζιντ ή Γιεζνταν που σημαίνει Θεός ενώ το Μελέκ (άγγελος) Ταους που αναφέρεται στον Εωσφόρο προέρχεται από συγχώνευση και παραφθορά του Θεός και Ζευς/Ζeus(ζους). Άρα ο Μελέκ Ταούς είναι ο «άγγελος του Θεού» ο οποίος και αρνήθηκε να υποκλιθεί μπροστά στο δημιούργημα του Θεού που ονομαζόταν Αδάμ , όταν του ζητήθηκε , ενώ οι λοιποί αρχάγγελοι το έπραξαν:
…και τότε ο Μελεκ Ταους αποκρίθηκε: «Πως μπορώ να υποταχτώ σε άλλο πλάσμα! Είμαι από τη λάμψη σου,το φως σου ενώ ο Αδάμ φτιάχτηκε από χώμα». Τότε ο Θεός τον επαίνεσε , τον έθεσε επικεφαλής όλων των αρχαγγέλων και του ανέθεσε τον γήινο κόσμο…
Πώς λοιπόν από αυτή τη θεώρηση των πραγμάτων ο επικεφαλής αρχάγγελος θεωρείται τόσο από χριστιανούς όσο και από ισλαμιστές πλέον ο Σατανάς, η προσωποποίηση του Κακού; Σε αυτό μάλλον συνεισέφερε το γεγονός ότι οι Άραβες επέλεξαν τον Al-Shaytan που θα πει ο αντίθετος/αντίπαλος , ως το όνομα του Κακού στο Qur’an (Κοράνι) ,δαιμονοποιώντας όμως παράλληλα τη λατρεία των Γιεζίντι ,οι οποίοι ήδη έκαναν χρήση του ονόματος για να αναφερθούν στον Μελεκ Ταους.
Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς το μέγεθος των διώξεων που εξαπολύθηκαν έναντι των πιστών Γιεζίντι από διάφορες θρησκείες . Ωστόσο στην πορεία του χρόνου κατάφεραν να περισώσουν τη θρησκεία τους αφομοιώνοντας στοιχεία από όμορες-γεωγραφικά-θρησκείες πχ Ιουδαισμό, Ζωροαστρισμό, Ισλαμισμό ακόμη και από το ελληνορωμαϊκό πάνθεον .Είναι εντυπωσιακό ότι χρησιμοποιώντας ως προκάλυμμα το Μιθριανισμό κατάφεραν να ενσωματώσουν μεγάλο τμήμα του ελληνορωμαικού κόσμου, μέχρι την εποχή της άνθισης του χριστιανισμού και την επιβολή του τελευταίου ως επίσημη θρησκεία του ρωμαϊκού κράτους από το Μ.Κωνσταντίνο. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η επιλογή της 25ης Δεκεμβρίου ως ημερομηνίας εορτασμού της γέννησης του Χριστού. Η ίδια ημ/νία ήταν ορόσημο της εμφάνισης/γέννησης του πλάστη των πάντων με τη μορφή του πρώτου εκ των εφτά συνολικά αρχαγγέλων .Αυτός ο επταδισμός κληροδοτήθηκε από την προγενέστερη λατρεία των Αγγέλων στο Μιθριανισμό και στις 25 Δεκεμβρίου εορταζόταν η αρχαγγελική αυτή «ενσάρκωση» του θεού , του Μίθρα.
Οι Γιεζίντι πιστεύουν στην ύπαρξη επτά αρχαγγέλων που μετουσιώνονται ανά εποχή σε επτά άλλους και αυτό συμβαίνει σε ένα σύνολο επτά εποχών. Οι παράδεισοι είναι επίσης επτά. Οι πιστοί δεν καταναλώνουν ορισμένες τροφές , δε φορούν ρούχα και διαδήματα σε μπλε χρώμα , δε φτύνουν στο χώμα(;), αρνούνται να προσβάλουν ότι έχει σχέση με το παγώνι και αυτό γιατί το σύμβολίζει τον Μελεκ Ταους (peacock angel). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι θεωρούν εαυτούς απόγονους μόνο του Αδάμ,όχι και της Εύας:
…και τότε ο Αδάμ και η Εύα διαφώνησαν για το αν το ανθρώπινο είδος θα πρέπει να κατάγεται από εκείνη ή εκείνον. Μετά από μακρά συζήτηση καθένας έβαλε το σπόρο του σε δοχείο και το σφράγισε για εννέα μήνες. Όταν ανοίχτηκαν ,το δοχείο του Αδάμ είχε 2 παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι ενώ το δοχείο της Εύας περιείχε μόνο σήψη και δυσοσμία. Τότε ο Θεός έδωσε στον Αδάμ θηλές ώστε να θηλάσει τα 2 παιδιά , για αυτό και οι άνδρες φέρουν θηλές. Οι Γιεζίντι από αυτά κατάγονται. Αργότερα ο Αδάμ «γνώρισε» την Εύα και απέκτησαν παιδιά. Οι Ιουδαίοι, οι Χριστιανοί και οι Ισλαμιστές από αυτά κατάγονται…
Τα σχόλια δικά σας…
Κοιτάζω το ρολόι που μου έδωσε.
Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τα ρολόγια.
Και αυτό δεν πρέπει να πηγαίνει σωστά, φαίνεται να είναι νύχτα.
Κοιτάζω το ρολόι που μου έδωσε.
Πριν κάποιες μέρες ένιωθα μόνος. Και τώρα μόνος νιώθω αλλά δεν είμαι.
Το μυαλό μου παίζει παράξενα παιχνίδια.
Στον πεζόδρομο της πόλης είδα ένα θέατρο από αυτά που στήνουν τα παιδιά.
Ήταν μια κοπέλα βαμμένη άσπρη, άγαλμα έπαιζε. Το βλέμμα της την πρόδιδε, δεν ήταν άγαλμα. Πάντα το βλέμμα προδίδει. Γι’ αυτό φοράω πάντα γυαλιά ηλίου, και τη νύχτα και τη μέρα.
Πιο κάτω μια άλλη κοπέλα έπαιζε βιολοντσέλο. Αυτή δεν ήταν βαμμένη, πουθενά. Βαριόταν μάλλον, γιατί το βλέμμα της ήταν κενό.
Εμένα έτσι μου φάνηκε.
Κοιτάζω το ρολόι. Όπου να’ναι θα έρθει.
Ήθελε είπε ένα αντικείμενο να λατρέψει. Εγώ δεν είχα να της δώσω τίποτα.
Όταν ξημέρωνε είδα έναν οδοκαθαριστή. Τον ρώτησα αν του αρέσει η δουλειά του. Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω, γύρισε την πλάτη και έφυγε. Αηδίασε που με είδε, το βλέμμα προδίδει.
Μετά από λίγο, στο ξενυχτάδικο της γωνίας, ζήτησα έναν καφέ. Δεν είχα λεφτά, το είπα στον τύπο πίσω από τον πάγκο. Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω, και μετά γύρισε στον διπλανό υπάλληλο, κάτι του σιγομουρμούρισε και γέλασαν πνιχτά. Κι εγώ γέλασα, όχι πνιχτά, δυνατά. Είναι ωραίο λέει να γελάς.
Και τώρα με τον καφέ μισοτελειωμένο και παγωμένο στο ένα χέρι και το ρολόι στο άλλο την περιμένω. Όπου να’ναι θα φανεί θαρρώ.
Μου ψιθύρισε ότι μπορώ να το κάνω. Είπε ότι δε θα καταλάβει και πολλά, δε θα πονέσει καθόλου. Μου έδωσε το ρολόι για να μην ξεχαστώ, αλλά μου έπεσε μέσα στον καφέ. Ίσως από αυτή την πτώση να χάλασε. Οι πτώσεις κάτι σου χαλάνε. Η πτώση κρύβει πένθος. Πένθος για το σπασμένο σου πόδι, για τον γρατζουνισμένο σου αγκώνα, για την ξεφτίλα της στιγμής, για την υπεροχή αυτού που σε έσπρωξε.
Μου είπε ότι μετά θα μπορώ πάλι να ονειρεύομαι. Δεν είμαι σίγουρος για την αλήθεια των λεγόμενών της. Μου έχουν πει να μην πιστεύω ό,τι μου λένε. Όχι γιατί όλοι θέλουν το κακό μου, αλλά γιατί μπορεί να αγνοούν. Να αγνοούν αυτά που άλλοι κατέχουν. Εγώ δεν κατέχω τίποτα. Πουθενά δεν υπάρχω. Δεν έχω ταυτότητα, ούτε φορολογική δήλωση κάνω. Σπίτι δεν έχω, με φιλοξενεί η Άλις που και που, όταν της κάνω τα χατίρια. Δεν είμαι φτωχός, ελεύθερος είμαι. Δεν ξέρω τι σημαίνει να είσαι φτωχός. Για να το μάθω θα χρειαστεί να υπάρξω πλούσιος. Για να νιώσεις ευτυχισμένος θα χρειαστεί να δυστυχήσεις. Αλλιώς πως;
Το ρολόι κοιτάζω. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Μόνο το κρύο, έγινε περισσότερο, κατεβαίνει ο ήλιος. Μια φορά είχα δει τον ήλιο και τη σελήνη μαζί. Πρωί ήταν, αλήθεια, και το φεγγάρι δεν είχε ξεκρεμαστεί. Μαζί ήταν. Δεν ήρθε ακόμα.
Ίσως να χρειαστεί να πάω πάλι στην Άλις. Δεν την είδα καθόλου τις τελευταίες ώρες, μπορεί να μου θυμώσει. Πρέπει να της ξεμπλέξω και τα μαλλιά, έχω καιρό να την χτενίσω και ασχημαίνει όταν είναι κόμπος οι μπούκλες της. Το πλαστικό μαλλί μπερδεύεται εύκολα.
Ήρθε.
Μου πιάνει το χέρι. Κι εκείνη φοράει γυαλιά, ξέρει ότι το βλέμμα προδίδει.
Κρατάει και μια βελόνα.
Το πλακόστρωτο προς τον θάλαμο εκτέλεσης είναι βρώμικο. Θυμίζει τον πεζόδρομο της πόλης που φιλοξενεί κάθε μέρα θέατρα του δρόμου, εκεί δίπλα από το ξενυχτάδικο της γωνίας. Ο οδοκαθαριστής είναι σαν τον δεσμοφύλακα τον Τζος, δε λέει ποτέ καλημέρα.
Η Άλις.. Την κρατάνε στα χέρια τους. Δεν έχει το πραγματικό της μέγεθος, αλλά το κορμί της είναι το ίδιο παγωμένο με της κανονικής Άλις. Αυτή έχει πλαστικές ξανθές μπούκλες, η κανονική είχε πραγματικές ξανθές μπούκλες. Κάποιες από αυτές μπλέχτηκαν στα χέρια μου. Αυτή η Άλις έχει καθαρό φόρεμα. Η κανονική είχε λερωμένο από αίματα. Αυτή η Άλις έχει και καθαρό χαμόγελο. Και η κανονική είχε. Γι’ αυτό αθέτησα την υπόσχεσή μου. Δε μπορούσα να χαλάσω αυτό το χαμόγελο.
Είμαι δεμένος. Μου πήραν και το ρολόι.
Δεν φοβάμαι τις ενέσεις.
Δίπλα μου είναι ξαπλωμένη η Άλις- όχι η κανονική. Η κανονική κοιμάται στο χώμα, της αρέσει εκεί, ειδικά την άνοιξη.
Δε θέλω τίποτα, ευχαριστώ.
Στις 15 Δεκεμβρίου 1985, ένα χρόνο μετά τη σύλληψή του, ο 32χρονος Μάρτιν Ντάγκλας κρίθηκε ένοχος για τη δολοφονία της 18χρονης Άλις Γκίμπονς. Όπως προέκυψε από την ανάκριση, ο Ντάγκλας είχε σχέσεις με την Γκίμπονς τα τελευταία 3 χρόνια. Στην ομολογία του παραδέχτηκε ότι σκότωσε με 17 μαχαιριές την άτυχη 18χρονη. Όταν ο εισαγγελέας τον ρώτησε το λόγο που έφτασε στο ειδεχθές έγκλημα, ο Ντάγκλας αποκρίθηκε ότι η Γκίμπονς ήθελε απλά να χαμογελά καθαρά.
Δύο χρόνια μετά τη θανάτωσή του, η δικηγόρος που τον υπερασπίστηκε ζήτησε να ανοιχτεί ξανά η υπόθεση για την αποκατάσταση της αλήθειας. Μετά από 9 χρόνια ερευνών, το δικαστήριο έβγαλε την παρακάτω ανακοίνωση:
" Το δικαστήριο της πολιτείας του Ντάλλας, κατόπιν αιτήματος της δικηγόρου υπεράσπισης του Μάρτιν Ντάγκλας, ανοίγει ξανά την υπόθεση. Η έρευνα νέων στοιχείων που κατέθεσε η δικηγόρος στο δικαστήριο μας φέρνουν στη δυσάρεστη θέση να ανακαλέσουμε την καταδικαστική απόφαση σε βάρος του Ντάγκλας. Παραθέτουμε το στοιχείο που κοινοποιήθηκε από την υπεράσπιση:
" 13 Δεκεμβρίου 1984
Μάρτιν αγάπη μου,
Χθες ήρθε πάλι σπίτι μου αυτή η σκιά. Αλλά κατάφερα να λυτρωθώ από αυτόν. Είχα κλειδώσει την πόρτα, αλλά την έσπασε με λοστό. Ούρλιαζα, αλλά δε με άκουγε κανείς, ο παππούς είχε πέσει ξερός από το αλκοόλ και η γιαγιά ήταν στο εργοστάσιο. Πήρα ένα μπουκάλι και το έσπασα στο κεφάλι του. Αυτός θύμωσε ακόμα περισσότερο. Πριν προλάβω να πλησιάσω τον παππού και να τον ξυπνήσω, με έπιασε από τα πόδια και με πέταξε κάτω. Έβγαλε έξω τον πούτσο του και τον κάρφωσε μέσα μου με την ίδια βία που το έκανε και όταν ήμουν μικρή. Έκανα εμετό- αυτό τον τσάντισε ακόμα περισσότερο. Άρχισε να με γαμάει άγρια και να μου τραβάει τα μαλλιά. Δεν άντεχα να φωνάξω άλλο, πονούσα πολύ. Έμεινα εκεί, ακίνητη, και τον άφησα να με γαμήσει, παρακαλώντας να χύσει επιτέλους και να φύγει. Όταν τελείωσε έμεινε ξαπλωμένος πάνω μου και ανάσαινε βαριά, μύριζαν τα χνώτα του. Δε μου άρεσε αυτή η μυρωδιά Μάρτιν. Έπιασα το μπρούτζινο αγαλματάκι της γιαγιάς αργά και το κοπάνησα πάνω στο κεφάλι του με όλη μου τη δύναμη. Δεν πέθανε αμέσως, έβγαλε μια πνιχτή κραυγή, βούτηξε τα μάγουλά μου με το ένα του χέρι και είπε κάτι σαν «καριόλα τόλμησες και χτύπησες τον πατέρα σου;». Τον ξαναχτύπησα, πιο δυνατά. Μετά προσπαθούσα να τον βγάλω από πάνω μου, είχε βαρύνει πολύ. Τον έσυρα έξω από το σπίτι, μέχρι το ποτάμι και τον έριξα μέσα. Θα με πάνε φυλακή Μάρτιν. Δε θέλω να πάω φυλακή, θα χάσω το χαμόγελό μου. Μόνο αυτό μου έχει μείνει. Αν με αγαπάς θα με καταλάβεις. Θα το κάνεις αν πραγματικά με αγαπάς. Αυτός πέθανε, πάει, θα τον ξεβράσει το ποτάμι πουθενά παρακάτω.. Αλλά αργά ή γρήγορα θα οδηγηθούν σε μένα. Σκέψου τη γιαγιά, θα πεθάνει από την ντροπή της που θα έχει εγγονή φόνισσα. Ήρθε η ώρα να το κάνεις Μάρτιν. Το σχεδιάζουμε τόσο καιρό. Τώρα ήρθε πραγματικά η ώρα. Έλα αύριο στο ξύλινο γεφυράκι στις 7. Θα φοράω το φουστάνι που σου αρέσει, και θα έχω φτιάξει τα μαλλιά μου μπούκλες, όπως σου αρέσουν. Μη φέρεις τίποτα, όλα θα τα κανονίσω εγώ. Εσύ απλά πρέπει να κάνεις αυτό που έχουμε πει. Δεκαεφτά μαχαιριές και μία, όσα είναι τα χρόνια της ζωής μου. Δεκαεφτά μαχαιριές για να είμαστε σίγουροι ότι θα κοιμηθώ στο χώμα που τόσο αγαπάω, εκεί δίπλα στη μαμά μου. Τη δέκατη όγδοη θέλω να την κάνεις στο πρόσωπό μου, θέλω να μου σχηματίσεις ένα χαμόγελο, ξέρεις ότι θέλω να κοιμάμαι χαμογελαστή. Μάρτιν αγάπη μου σου έχω εμπιστοσύνη. Εσύ είσαι δυνατός άντρας, θα το κάνεις αυτό για τη μικρή σου Άλις. Για να μην ξεχαστείς έχω μέσα στο φάκελο ένα ρολόι, 7 η ώρα Μάρτιν, 7 το απόγευμα να είσαι εκεί. Θα καταφέρεις να μου κάνεις επιτέλους ένα δώρο. Θα είναι το αντικείμενο που σου ζήτησα τότε στο πανηγύρι, θυμάσαι, σου είπα "δώστε μου κύριε κάτι να λατρέψω" και γύρισες γλυκός και αφελής και μου είπες "μα δεν έχω τίποτα να σας δώσω δεσποινίς".
Στις 7 Μάρτιν. Στο ξύλινο γεφυράκι. Σ’αγαπώ."
"Το δικαστήριο ανακαλεί την απόφασή του και κρίνει εκ νέου τον Μάρτιν Ντάγκλας ένοχο για συνεργεία σε φόνο εκ προμελέτης. Η υπόθεση έκλεισε."
Ταξίδια! Δεν υπάρχει ωραιότερος τρόπος για να γεμίσει κανείς με εμπειρίες, να γνωρίσει ανθρώπους και να δει μέρη που ποτέ δεν φανταζόταν ή μονάχα είχε ακούσει…
Μέσα από τα ταξίδια κρατάς και εικόνες. Μερικές δεν μπορείς να τις φωτογραφίσεις, σου μένουν για πάντα χαραγμένες μέσα σου και τις κρατάς για τον εαυτό σου μαζί με τα άτομα που τις μοιράστηκες. Όμως δεν μιλάω για αυτές, αναφέρομαι στις άλλες που θες να τις θυμάσαι αλλά η μνήμη σου μπορεί να σε προδώσει. Αυτές είναι που μπορείς να φωτογραφίσεις. Στο POST αυτό σας παρουσιάζω τις ωραιότερες φωτογραφίες που τράβηξα με την κάμερα μου μέσα στην χρονιά που μας φεύγει αφήνοντάς σας να ψηφίσετε την καλύτερη!
Η πρώτη φωτογραφία είναι από τα Μετέωρα. Θα μπορούσε να είναι το ψηλότερο μπαλκόνι του κόσμου. Η φωτογραφία πάρθηκε με μεγάλη δυσκολία, λόγω αντίξοων καιρικών συνθηκών.
Η δεύτερη είναι από διανυκτέρευση το καλοκαίρι στους Φούρνους Ικαρίας, η φωτογραφία πάρθηκε με νυχτερινή λήψη σε τρίποδα με μοναδικό φως αυτό του φεγγαριού και του καταρτιού στο ιστιοπλοϊκό.
Η τρίτη είναι από τα προάστια του Newcastle (Coast) στην παραθαλάσσια περιοχή. Η φωτογραφία είναι παρμένη με ειδική λήψη αφού είχε αρχίσει να σουρουπώνει. Ο άσπρος φάρος μοιάζει μονός και απροστάτευτος, ιδιαίτερα όταν η βόρεια θάλασσα αγριεύει για τα καλά…
Ιθάκη
Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι να' ναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστυγόνας και τους Κύκλωπας,
το θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι.
Τέτοια στο δρόμο σου ποτέ σου δε θα βρεις,
αν μέν' η σκέψη σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησης το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον Άγριο Ποσειδώνα δε θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι να' ναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι
που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοϊδωμένους.
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά
και τες καλές πραγματείες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κι εβένους,
κι ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά.
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.
Πάντα στο νου σου να' χεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμο εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλύτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει.
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μην προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ' έδωσε τ' ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτή δε θα 'βγαινες ποτέ στο δρόμο.
Αλλά δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική τη βρει, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
« …ο Θεός ενοχλημένος από την αλαζονεία του ανθρώπου, τον χώρισε σε φυλές δίνοντας του διαφορετικές γλώσσες για να μην μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους…»
Αν, σύμφωνα με την Βίβλο, η εξήγηση για την ποικιλομορφία στις γλώσσες, στα χρώματα και τους τόπους στους οποίους βρέθηκαν οι άνθρωποι μπορεί να δοθεί έτσι απλά με την ιστορία του πύργου της Βαβέλ, δεν είναι το ίδιο εύκολο να εξηγηθεί πως δημιουργήθηκαν όλες αυτές οι θρησκείες (ή αιρέσεις) ανά τον κόσμο σήμερα. Αλήθεια τι συναντά κανείς σήμερα; Σε τι πιστεύουν οι άνθρωποι; Πόσα χρόνια ιστορίας κουβαλά κάθε μια; Πόσο μοιάζουν μεταξύ τους; Δικαιολογείται ο θρησκευτικός φανατισμός ορισμένων; Αμφιβάλω αν μπορούν να απαντηθούν όλα σε ένα post, είναι όμως ενδιαφέρον να γνωρίσουμε σε γενικές γραμμές τι πιστεύουν πολλοί άνθρωποι γύρο μας πέρα του Χριστιανισμού.
Αρχαία Ελληνική θρησκεία : Η ακμή της σημειώθηκε το 2000-1900 π.Χ. Κεντρικό χαρακτηριστικό είναι ο πολυθεϊσμός. Κάθε μια από τις επιμέρους πραγματικότητες που αποτελούν τον κόσμο εξουσιάζεται από ένα θείο ον. Υπήρχε μια τάση πολλαπλασιασμού των θεών λόγω προσθήκης νέων πραγματικοτήτων. Για την εξασφάλιση μιας θετικής πορείας γίνονταν συχνά θυσίες αιματηρές. Η εναρμόνιση με το θέλημα της θεότητας οδήγησε τους πιστούς κάποτε σε τρόπους επικοινωνίας με το μαντείο των Δελφών την Πυθία κ.α. Τέλος αξίζει κανείς να αναφέρει τα διάφορα μυστήρια, όπως αυτά της Ελευσίνας, τα Ορφικά κα που απώτερο σκοπό είχαν την εξασφάλιση μιας καλής μεταθανάτιας ζωής ή μια άμεση επικοινωνία με το Θεό. Σήμερα αυτοί που πιστεύουν στο δωδεκάθεο είναι ελάχιστοι, αλλά 4000 χρόνια μετά συνεχίζουν να υπάρχουν.
Αφρικάνικα Θρησκεύματα : Νότια της Σαχάρας παρατηρείται για κάθε έθνος, να υπάρχει και μια θρησκεία. Κοινό γνώρισμα τους είναι οι λατρεία στα πνεύματα, τα οποία προσωποποιούν φυσικά όντα, αντικείμενα ή φυσικά φαινόμενα. Πνεύματα θεωρούνται επίσης οι ψυχές των νεκρών και των προγόνων, οι οποίες μπορούν να προστατεύσουν την οικογένεια, να εξασφαλίσουν την γονιμότητα και να φέρουν την ευημερία της. Υπάρχει συχνά κάποιος υπέρτατος θεός, ο οποίος όμως για κάποιο λόγο έχει απομακρυνθεί από τον καθημερινό άνθρωπο και για αυτό δεν λατρεύεται και επικαλείται σπάνια. Οι άνθρωποι μέσα από τους οποίους φανερώνονται τα πνεύματα λέγονται σαμάνες και δεν έχουν σχέση με τους μάγους. Και οι δύο όμως έχουν μεγάλη εξουσία και είναι κοινωνικά ισχυροί. Τόποι λατρείας είναι χώροι που μένουν τα πνεύματα π.χ. δέντρο, ποτάμι κ.α. και τρόποι μπορεί να είναι με μια θυσία ή κάποια προσφορά.
Ιουδαϊσμός : Aπό τις πρώτες μονοθεϊστικές θρησκείες που καταγράφηκαν στην ιστορία καθώς και μια από τις παλαιότερες που εξασκούνται μέχρι και σήμερα. Οι αξίες και η ιστορία των Εβραίων έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση άλλων Αβραμαϊκών θρησκειών, όπως ο Χριστιανισμός, το Ισλάμ, o Samaritanism και η πίστη Bahá'í. Διαφέρει από τις άλλες θρησκείες από το γεγονός ότι την κεντρική εξουσία δεν την κατέχει κάποιο πρόσωπο ή κάποια ομάδα αλλά οι γραφές και οι παραδόσεις της. Η πιο σημαντική θρησκευτική αρχή του Ιουδαϊσμού είναι η πίστη σε έναν παντοτινό και παντοδύναμο Θεό ο οποίος δημιούργησε το σύμπαν και συνεχίζει να έχει ενεργό ρόλο στη διακυβέρνηση του. Σύμφωνα με Εβραϊκές παραδόσεις, ο Θεός έκανε συμφωνία με τους Εβραίους και τους φανέρωσε τους νόμους και τις εντολές του με τη μορφή του Torah (ντοκουμέντο, η ονομασία του οποίου στα εβραϊκά σημαίνει νόμος). Η άσκηση του Ιουδαϊσμού έγκειται στην αφοσιωμένη μελέτη και παρατήρηση αυτών των νόμων και εντολών όπως είναι καταγραμμένες μέσα στο Torah.
Ισλάμ : Σημαίνει υποταγή στον θεό και είναι η θρησκεία όπως αποκαλύφθηκε στον «προφήτη» Μωάμεθ από τον άγγελο Γαβριήλ (610 μ.Χ.) σύμφωνα πάντα με το ιερό τους βιβλίο, το κοράνι. Το θέλημα του Ισλάμ διαμορφώνει όλες τις όψεις τις ζωής, κοινωνικές, ατομικές ως τις λεπτομέρειες, για αυτό και αποτελεί μια πολιτική, πολιτισμική και κοινωνική πραγματικότητα. Αριθμεί πάνω από 700 εκατ. πιστούς. Το μουσουλμανικό ημερολόγιο ξεκινά επίσημα από το 622 μ.Χ. Δεν αρνούνται την ύπαρξη του Χριστού, τον θεωρούν όμως κατώτερο του Μωάμεθ που θεωρείται και ο μεγαλύτερος προφήτης όλων. Ο Αλλάχ είναι ο ένας και μοναδικός θεός. Προσεύχονται καθημερινά, νηστεύουν τον μήνα Ραμαζάνι από την Ανατολή μέχρι την Δύση του Ηλίου. Οφείλουν να δείχνουν ελεημοσύνη στους φτωχούς. Απαιτείται προσκύνημα στην Μέκκα, την ιερή τους πόλη, τουλάχιστον μια φορά στην ζωή τους. Τα τελευταία είναι οι 5 βασικές υποχρεώσεις που έχουν, οι «5 στύλοι». Η θέση της γυναίκας είναι πολύ κατώτερη από του άνδρα, κυρίως στις χώρες που επικρατεί θρησκευτικός φανατισμός. ( π.χ. ο άντρας έχει μόνο το δικαίωμα του διαζυγίου, ανάλογα την χώρα υποχρεούται να καλύπτει το σώμα της κ.α)
Ινδουισμός : Αποτελεί πλήθος θρησκευτικών αντιλήψεων, που οι περισσότερες ενστερνίζονται παραδόσεις με το ίδιο θεωρητικό υπόβαθρο. Η ιστορία του ξεκινά περίπου από το 3000 π.Χ. Η θρησκεία είναι πολυθεϊστική. Η πρώτη σημαντική θρησκεία, πρόγονος του Ινδουισμού ήταν η Βεδική, σύμφωνα με την οποία υπάρχει μια παγκόσμια τάξη στη δομή και λειτουργία του κόσμου που ονομάζεται «ντάρμα». Τα ιερά βιβλία της ήταν οι Βέδες. Τις Βέδες τις διαδέχτηκαν οι Ουπανισάδες που εμφάνισαν δυο νέες ιδέες. Η σαμσάρα, που μιλάει για μετενσάρκωση της ζωής, και το κάρμα που σημαίνει πράξη. Το κάρμα του καθενός στην προιγούμενη ζωή του, θα καθορίσει την μορφή που θα έχει στην επόμενη. Τα παραπάνω χαρακτηριστικά είναι ζωντανά μέχρι σήμερα. Η ύπαρξη θεωρείται οδυνηρή και πρέπει να ελευθερωθούμε από αυτήν. Η απελευθέρωση θα έρθει είτε άμεσα με γιόγκα (δηλαδή απόσυρση του νου από τον εξωτερικό κόσμο και ταύτιση ή ένωση με τη θεία πραγματικότητα που αποτελεί υπόστρωμα του σύμπαντος και λέγεται Μπράχμαν) προς μια θεότητα (Σίβα, Κάλι, Βίσνου κ.α.). Είτε σταδιακά με την προσήλωση στο ντάρμα. Ο Ινδουιστής δεν είναι ποτέ πολυθεϊστής και έχει μια απόλυτη προσωπική θεότητα γύρο από την οποία υποτάσσονται οι άλλες ως δυνάμεις που βοηθούν στην τελική απολύτρωση. Αριθμούνται πάνω από 700 εκατομμύρια πιστοί, η πλειοψηφία τους στην Ινδία.
Βουδισμός : Ο βουδισμός είναι μια αθεϊστική θρησκεία που βασίζεται στα διδάγματα του Βούδα (πραγματικό όνομα: Σακυά-Μούνι), ο οποίος γεννήθηκε στην
περιοχή του Νεπάλ τον 5ο αιώνα π.Χ. Ο βουδισμός εξαπλώθηκε στην Ινδία στους 5 επόμενους αιώνες, και από εκεί σε όλη την Ασία. Σήμερα, ο βουδισμός εξακολουθεί να προσελκύει πιστούς παγκοσμίως και είναι η 5η μεγαλύτερη θρησκεία στον κόσμο. Ο συνολικός αριθμός βουδιστών είναι γύρω στα 350 εκατομμύρια. Βούδας γενικά είναι ένα άτομο που ανακαλύπτει την πραγματική φύση της ύπαρξης μέσω πολύχρονης καλλιέργειας και διαλογισμού. Αυτή η αλλαγή ονομάζεται bodhi («αφύπνιση»). Οποιοσδήποτε έχει αφυπνιστεί με αυτό τον τρόπο ονομάζεται βούδας. Ο Βούδας ήταν μόνο ένας εξ'αυτών υπήρξαν
πολλοί πριν από αυτόν και θα υπάρξουν πολλοί στο μέλλον. Σύμφωνα με τον Βούδα, οποιοσδήποτε μπορεί να ακολουθήσει το παράδειγμά του και να φωτισθεί μελετώντας τα διδάγματά του και εφαρμόζοντάς τα, εξαφανίζοντας τις επιθυμίες του και αποφεύγοντας τις αμαρτίες. Ο σκοπός του βουδισμού είναι να εξαφανίσει την οδύνη της ύπαρξης. Για
να επιτύχουν αυτή την κατάσταση της εξαφάνισης της οδύνης (Nirvana),
οι ακόλουθοι εκπαιδεύουν και εξαγνίζουν το μυαλό τους ακολουθώντας τις
Τέσσερις Ευγενείς Αλήθειες και το Ευγενές Οκταπλό Μονοπάτι, και τελικά
επιτυγχάνοντας την κατανόηση της πραγματικής φύσης όλων των πραγμάτων,
οπότε όλη η άγνοια και η δυστυχία φτάνει σε ένα τέλος.
Κινέζικη θρησκεία : Σύνθετη θρησκεία που έχει στοιχεία παλαιότερων. Οι βασικές θρησκείες που την διαμόρφωσαν είναι ο Κομφουκιανισμός, ο Ταοϊσμός και ο
Μαχαγυάνα Βουδισμός. Ο Τάο σημαίνει δρόμος και συμβολίζει την πορεία που ακολουθεί το σύμπαν. Το Ταό γεννάει την μεγάλη ενότητα και αυτή με την σειρά της το γιν και το γιανγκ που αποτελούν δυο τρόπους ύπαρξης. Το γιν χαρακτηρίζεται από παθητικότητα, υγρότητα, σκοτεινότητα και είναι το θηλυκό, η θάλασσα, η σάρκα κα. Το γιανγκ χαρακτηρίζεται από ενεργητικότητα, φωτεινότητα, υψηλότητα και είναι ο άντρας, η ξηρά το κεφάλι, ο χρυσός, το σπίτι κα. Ο Κομφουκιανισμός είναι περισσότερο ένα ηθικοκοινωνικό σύστημα που έχει διαπλάσει την ζωή γενικότερα της απωανατολικής κοινωνίας. Αυστηρή ιεράρχηση, πειθαρχία, υποτακτικότητα, σεβασμός στους γονείς, δικαιοσύνη, πίστη και αφοσίωση είναι στοιχεία που τη χαρακτηρίζουν. Ο Κομφούκιος υπήρξε άνθρωπος (5ο π.Χ.) που μέσω του παιδαγωγικού του έργου συνέλαβε στη διαφύλαξη και μετάδοση της σοφίας.
Ιαπωνική θρησκεία : Αποτελείται από 3 επιμέρους θρησκείες, Σίντο (οδός των θεών) , Μαχαγύανα Βουδισμό και Κομφουκιανισμό. Ο Βουδισμός έχει αναλάβει ότι σχετίζεται με την μεταθανάτια ζωή. Ο Κομφουκιανισμός διέπει τη διάρθρωση και λειτουργία της κοινωνίας. Το Σίντο έχει αναλάβει την περιοχή της ζωής που προστατεύουν και προάγουν οι θεότητες του. Οι Ιάπωνες ζουν σαν Σιντοϊστές και πεθαίνουν ως Βουδιστές. Ο Σιντοϊσμός, η εθνική θρησκεία των Ιαπώνων είναι μια πολυθεϊστική θρησκεία που απαριθμεί πολλά χαρακτηριστικά από την αρχαία Ελληνική. Έχει πολλά κοινά με την Κινέζικη.
Μορμόνοι : Θρησκευτική αίρεση που δημιούργησε ο Joseph Smith, Jr από τις οραματικές εμπειρίες του, στις οποίες 2 άγγελοι του ανέφεραν ότι θα βρει τις χρυσές πλάκες που θα του αποκαλύψουν την νέα θρησκεία. Το ιερό βιβλίο των Μορμόνων (το θεωρούν ως ένα ακόμη σύμβολο της πίστεως του Ιησού Χριστό ισάξιο της Βίβλου) γράφτηκε από τον Smith μεταφράζοντας τις αρχαίες πλάκες που του αποκαλύφθηκαν το 1827 και που περιείχαν την ιστορία των αρχαίων κατοίκων της Αμερικής υπό την καθοδήγηση του προφήτη Μόρμον στους οποίους και εμφανίστηκε ο Χριστός μετά την ανάλυψή του. Αν και πολλοί τους αποκαλούν αίρεση των Προτεσταντών, οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι ένα μεγάλο παρακλάδι του Χριστιανισμού, θεωρώντας τους εαυτούς τους αληθινούς χριστιανούς. Υπολογίζονται κοντά στα 5 εκατομμύρια πιστοί, η πλειοψηφία τους στην πολιτεία Γιούτα της Αμερικής στην οποία εγκαταστάθηκαν μετά από διωγμούς το 1847. Προσφέρουν για δύο χρόνια εθελοντικές εργασίες στην εκκλησία ενώ γενικότερα εργάζονται εντατικά σε ιεραποστολικά έργα!
Μάρτυρες του Ιεχωβά : Θρησκευτική κίνηση που οργανώθηκε στης Η.Π.Α. το 1884 με άλλη ονομασία. Το 1931 υιοθέτησαν το όνομα τους. Έχουν δική τους μετάφραση της Βίβλου, πιστεύουν στην άμεσα επικείμενη δευτέρα παρουσία. Αποφεύγουν την ανάμειξη με τον υπόλοιπο κόσμο και αρνούνται να επιδείξουν υπακοή σε νόμους και κανόνες που έρχεται σύμφωνα με την γνώμη τους σε αντίθεση με το νόμο του Θεού. Αρνούνται π.χ. να εκτίσουν τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις ή να υποβληθούν σε μετάγγιση αίματος. Είναι μάρτυρες της πίστης τους αφού ανά τακτά χρονικά διαστήματα κάνουν κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι. Αριθμούνται πάνω από 1.000.000.
Αθεΐσμός : Φιλοσοφική θεωρία που αρνείται την ύπαρξη του θεού. Σπουδαιότεροι εκπρόσωποί της στην αρχαιότητα ο Δημόκριτος, Επικούριος κ.α. Πολλοί ήταν αυτοί που κυνηγήθηκαν οι θανατώθηκαν επειδή ήταν άθεοι, ανάμεσά τους ο Σωκράτης, ο Γαλιλαίος Κοπέρνικος, Μαρξ κ.α.
Σαϊεντολογία : Είναι μια σειρά από διδασκαλίες και τεχνικές που αναπτύχθηκαν από τον Αμερικάνο L. Ron Hubbard για πάνω από 30 χρόνια (1952). Ισχυρίζεται ότι προσφέρει μια ακριβής μέθοδος βοήθειας στους ανθρώπους για να καταφέρουν να αντιληφθούν την πνευματική ύπαρξη προηγούμενων ζωών τους και ταυτόχρονα να μπορέσουν να γίνουν πιο αποτελεσματικοί στον φυσικό κόσμο. Ένας από τους στόχους της είναι η αναμόρφωση του thetan (όρος αντίστοιχος της ψυχής ) να επανακτήσει ένα στάδιο απόλυτης ελευθερίας.
Αγνωστικισμός : Φιλοσοφικό ρεύμα που αρνείται την δυνατότητα γνώσης του αντικειμενικού κόσμου και τις ουσίας των πραγμάτων. Δεν προχωρεί στην υλιστική αναγνώρισή του εξωτερικού κόσμου, ούτε στην ιδεαλιστική αποδοχή των αισθήσεών μας. Θιασώτες του είναι ο Χιουμ και ο Καντ. Βλέπει την πραγματικότητα ανορθολογική και δεν συντελεί στην κατανόηση των νόμων και στην εξέλιξη της κοινωνίας.
Η άποψή μου
Διαβάζοντας κανείς τα παραπάνω χάνεται μέσα στις ιδιομορφίες και τα χαρακτηριστικά της κάθε θρησκείας. Στην διάρκεια της ερευνάς μου συνάντησα πολλές λεπτομέρειες και περίεργα τα οποία είναι ευνόητο ότι δεν θα μπορούσα να γράψω. Προσπάθησα να συλλέξω και να γράψω ότι κατά την γνώμη είναι σημαντικό και αξίζει να γνωρίζεις.
Κοινό γνώρισμα πολλών ανθρώπων είναι η ανάγκη να πιστέψουν σε κάτι ανώτερο, κάτι που θα τους καθοδηγεί σε όλη την ζωή τους. Κάτι που ελέγχει τον κόσμο και που έχει την δύναμη να σε καταστρέψει αν αυτό το θελήσει, να σου προσφέρει μια ξεχωριστή θέση μετά θάνατο, αν του είσαι πιστός ή να σε επιβραβεύσει ακόμη και εν ζωή.
Σε ορισμένες θρησκείες (αν όχι σε όλες) υπάρχουν πιστοί λόγω του φόβου της τιμωρίας.
Προσωπικά δεν νομίζω ότι ανήκω σε κάποια κατηγορία. Δεν μπορώ όμως και να δηλώσω άθεος, αφού δεν αποκλείω την ύπαρξή του. Σε ερώτηση τι πιστεύεις; θα έβαζα τον εαυτό μου στην κατηγορία αν αυτή υπήρχε, στο δεν ξέρω δεν απαντώ, όσο χαζό και αν ακούγεται.
Πολλά από τα όσα λένε ή υπόσχονται μου φαίνονται μια ουτοπία πάνω στην οποία εκατομμύρια άνθρωποι, που έχουν ανάγκη να πιστέψουν ή γαλουχήθηκαν με το να πιστεύουν κάπου από μικρή ηλικία, πέφτουν θύματα των ιερέων, χωρίς να το γνωρίζουν. Δεν πιστεύω ότι όλοι οι ιερείς είναι απατεώνες, ούτε ότι όλοι οι πιστοί είναι πρόβατα. Τους ανθρώπους αυτούς τους σέβομαι, όπως και αυτό που πιστεύουν, αρκεί να μην καταπατούν βασικές ελευθερίες δικές μου και των γύρο μου.
Ότι δεν ζω και δεν αισθάνομαι αρνούμαι προς το παρόν να το ακολουθήσω και να το πιστέψω!
Υ.Γ.1
Για τον Χριστιανισμό ( Ορθόδοξοι - Καθολικοί – Προτεστάντες) δεν έγραψα κάτι γιατί τα θεώρησα πάνω κάτω γνωστά στους περισσοτέρους μας.
Υ.Γ.2
Ευχαριστώ τον Αlexp και τον Carrot για την βοήθεια τους στον Βουδισμό, τον Ιουδαϊσμό και την σαϊεντολογία.
Υ.Γ.3
Για τις θρησκείες στην Λατινική Αμερική δεν πρόλαβα να ψάξω, μπορεί όμως να αναφέρω κάτι σε σχόλιο.
Υ.Γ.4
Δεν υπήρχε καμία αντιπάθεια, προσπάθησα να γράψω όσο πιο αντικειμενικά και αμερόληπτα μπορούσα με βάση και τις πηγές μου.
Υ.Γ.5
Αν παρέλειψα κάτι, θα χαρώ να αναφερθεί σε σχόλιο.
Άλλο ένα άρθρο που μου εστάλει από τον φανατικό γιατρό (σύντομα και ακαδημαϊκό), αναγνωστη του Blog με θέμα τι άλλο, ιατρικού περιεχομένου...
STRIAE/ΡΑΒΔΩΣΕΙΣ-ΡΑΓΑΔΕΣ
Ο όρος αναφέρεται σε γραμμώσεις-ραβδώσεις που προκύπτουν πιθανά από μεταβολές στην ινουλίνη, το κολλαγόνο και την ελαστίνη της εξωκυττάριας θεμέλιας ουσίας μετατρέποντας σε «στόχο» της ελαστικές ίνες.Επιδερμική ατροφία,απώλεια τριχών και λοιπών εξαρτημάτων(αδένες) σε συνδυασμό με την ελαστόλυση και την περιχαράκωση της βλάβης από κολλαγονώδη δεμάτια, είναι χαρακτηριστικά του ιδιότυπου αυτού remodelling.
Είναι συνήθης η παρουσία τους σε εγκύους και σε άτομα με ταχείες μεταβολές που αφορούν το σωματικό βάρος , όπως και σε ασθενείς που πάσχουν από νοσήματα όπως σ.Cushing, σ.Μarfan, φυματίωση, τυφοειδή πυρετό, χρόνιες ηπατοπάθειες, νευρογενή ανορεξία και σε όσους κάνουν χρήση τοπικών κορτικοστεροειδών.Υποθέσεις περί γενετικής προδιάθεσης έχουν διατυπωθεί, χωρίς να έχουν αποδειχτεί, ενώ έχουν αναφερθεί περιπτώσεις «ιδιοπαθών» ραγάδων.
Η φυσική ιστορία των ραγάδων συνίσταται σε μεταβολή από την ερυθρή σε μια ιώδη αρχικά και στη συνέχεια σε μία λευκωπή απόχρωση μιας ήπια ρυτιδωμένης επιφάνειας που αντιστοιχεί πλέον σε ατροφική βλάβη(striae alba).Συνηθέστερη εντόπιση είναι στους μηρούς, συμβολή βραχίονα-μασχαλιαίας πτυχής, κοιλιά, οσφυοϊερά χώρα και σπανιότερα στο πρόσωπο όπως επί σ.Cushing ή στο μαστό όπως επί εγκυμοσύνης.
Η πιο αποτελεσματική θεραπεία γίνεται κατά την «ενεργό» φάση,πριν εγκατασταθεί πλήρης ουλοποίηση. Ωστόσο μια πλειάδα θεραπευτικών προσεγγίσεων προτείνεται μέσα από τη διεθνή βιβλιογραφία. Από αυτές παραθέτω εκείνες για τις οποίες υπάρχουν επιστημονικά τεκμήρια για την αποτελεσματικότητά τους:
Καλό πάντως θα είναι να γνωρίζει οποιαδήποτε-οποιοσδήποτε πριν αποφασίσει να καταφύγει σε κάποια από τις προαναφερθείσες προσεγγίσεις ότι σχεδόν πάντα υπάρχουν αντενδείξεις,που αφορούν την προς χρήση θεραπεία και διαφοροποιούνται ανάλογα με τον υποψήφιο-α για την εφαρμογή της μεθόδου. Ενδεικτικά αναφέρω:
